Advice the Adviser

Advise – ad-,at + videre, to look] 1. to give advice to; counsel 2. to offer as advised; recommend 3. to notify ; inform. v.i 1. to discuss or consult (with) 2. to give advice. Source from my Webster new word dictionary.

Sa aking pakikipagsapalaran dito sa ibang bansa, marami akong natutunan,lalo na sa mga hamon ng buhay naging matatag ako, sa pakikipag kaibigan at sa trabaho naging bahagi na ng buhay ko, dito lalo tayong kakapit kay Bro (papa lord) dahil siya lang ating sandalan sa anomang problima na dumarating sa ating buhay.

Marami na ako nakasalamuhang tao at naging kaibigan na nag karoon ng problima sa pag-ibig, sa buhay, sa pamilya minsan sa financial. maging pinsan at kapatid ko akoy kanilang nilapitan sinumbungan, di man nila hiningi ang aking opinion o payo pero alam ko na kailangan nila yun para ikakalakas ng kanilang kalooban,

Maraming silang sumbong sa akin ng kanilang mga hinanakit sa buhay, sa bawat buka ng kanilang bibig ay kasabay ang tumutulong luha sa kanilang mga mata, ramdam na ramdam ko ang kanilang pighati , na may kasamang poot at galit na kanilang nadarama, na para bang nag tatanong, kong bakit nangyari Ito? mabait naman akong tao, nagdadasal din naman ako, bat kailangan danasin ko ang lahat ng ito? alam kong di ko kailangan kaagad sagutin ang mga tanong na iyun, maging ako man ay naguguluhan , mababaw lang din ang luha ko pero mas nanaig sa akin na ipakita ko sa kanila di yun ang katapusan ng buhay ipapakita ko sa kanila na matibay akong tao (kilangan ko yun para sa kanila), pano sila kukuha ng lakas ng loob kong ako mismo ang taong nilapitan ay nag papaapekto sa sitwasyung kinasadlakan nila?


“ Di tayo bibigyan ni Bro ng Problima,kong di natin kaya” yan ang lagi kong sinasabi nangyari ang lahat ng iyun para mas lalo tayong maging matatag sa anomang hamon na dumarating sa ating buhay at laging tandaan may Bukas pa para sa ating buhay nag hihintay

Minsan di maiwasan nag tatanong ako sa aking sarili bakit kaya ako? sa dinadami ng tao na ka kilala nila bat ako pa? naniwala kaya sila sa sinasabi ko? naibsan ko kaya ang kanilang dinaramdam? di ko akalain na magiging instant adviser ako o taga pagpayo at lalo nat di pa ako ganun karaming karanasan sa buhay upang mag bigay ng payo sa mga mas nakakatanda pa sa akin. lalo na di ako si (Dr Phil hehehe) pero ika nga bilang kaibigan at sa salitang kaibigan gagawin ko ang lahat. papayuhan ko sila sa abot ng aking makakaya maging tama man o mali ang sinasabi, ang mahalaga sa akin ay maging mapanatag ko ang loob nila mag karoon sila ng kunting pag asa at malaman nila na di sila nag iisa andito ako kong kailangan nila at .malaman nila di ko sila ewan sa oras ng kanilang pag iisa.

Ngayon Masaya akong unti- unti kong nakikita ang kanilang pag bangon mula sa isang bangungot na yugto ng kanilang buhay,Masaya akong nakikita na nag karoon uli ng sigla ang buhay nila, nag ka roon ng kulay (di dahil sa gulay) dahil lahat ng mapait na kahapon ay pinag tagpi tagpi uli sa dahan dahang pag takbo at pag ikot ng panahon,Masaya ako dahil naging bahagi ako sa kanilang pakikipaglaban sa laban ng kanilang buhay….

Ngunit may katotohanan di lang nila alam, mas natuto ako sa kwento ng buhay nila,naging matatag ako sa mga payo na binitawan ko sa kanila ,sarili ko rin pala ang magmamana , may natutunan ako sa pag suong sa ganuong problima. sabay sa pag ahon nila pareho kaming may natutunan sa bawat isa.

Minsan nakakatuwa nga lang din isipin,.....tao lang din po ako dumarating sa buhay ko ang pag subok.baliktarin natin ang pangyayari kong sila kaya naging ako at kong ako naging sila, jan kaya sila para sa akin? kong maranasan ko ang naranasan nila?mag bigay kaya sila ng kanilang payo? o baka sabihin na lang nila di na ako nangangaylangan ng payo, dahil ba matatag akong tao? o dahil di nila ako makitaan sa aura ko na parang sinakluban ng mundo, dahil ba ako lang ang taga payo?,tatapikin kaya nila ang balikat ko na sabihing anjan lang sila kong kailangan ko sila?, gaya ng ginawa ko sa kanila.? dasal ko na lang......SANA…..


Kaibigan ang buhay it’s a matter of give and take, pakiramdaman din natin ang bawat isa, lalo na kaibigan lang ating malingunan dito sa ibang bansa,kaibigan wag tayong palunod sa kunting saya! isipin natin sa ating pag kadarapa anjan ang iyong kaibigan para Iahon ka at alalayan hanggang makayanang mong bumangon mag isa.Dito sa ibang Bansa kaibigan lang natin ang ating kaagapay sa ano mang Problima.Maging tagapayo ka man o ikaw ang Pinapayohan.


“In our life its not always easy, being a thousand miles away from your love ones and family, sometimes I need to be a clown I need to be tough and strong, but deep in me I was bleeding.. coz the time they needed me most (my family), I wasn’t there, I am here far far away and the only thing I can do is to hold on to and to pray to our god almighty.coz as the song says.. God will make a way where its seems to be no Way".. ito po ang testimony ko noong nakaraang sabado sa aming simbahan.dito ko binahagi aking suliranin kay Bro.

as I said tao lang po ako dumadaan din ako tulad ng dinaanan niyo, sa ibang mang paraan sa ibang kwento at sa ibang pangyayari……….kilangan ko rin Advice niyo Kaibigan………


Adviser-advisor n. one who advises.-legal advisor.

Subok lang kong pede na bang mag Emo Emo-an hahaha….lolzzzz…

Salamat

Bomzz

Benefits

Sa bawat ikot natin sa mga blog lagi tayong may napupuntahang ibang blog din, konek-konek tayo eh,kahapon matapos kong mag busy-busyhan sa trabaho, nag blog hop na agad ako, (oo preho lang tayo kasama sa trabaho ang pag ba blog) hanggang sa napadpad ako sa blog na ito tonyontobacco sa blog name palang may idea na kayo kong anong na pag uusapan don, but its better kong basahin mo ang mga post niya it might help you,it gives you some tips how to quit smoking at mga epekto nito.maraming tayong mapupulot dito sa Blog ni tonyontobacco . itoy para sa mga Sunog baga boys and girls.. :)... kaya na expired este! na inspired ako tuloy na mag blog about sa mga benepisyo na nakuha ko sa pag tigil ng bisyo na to.

I my self was a chain smoker, i started poppin that smoke during my Junior days in High School. imagine half of my age! din yun malaking pera na sana yun, I already blog about it last year,on how did i stop it, sa kalokohang pag susulat nga lang, (di ako rayter eh) but in a way na totoo dahil personal experience ko yun, iyun yong mga unang hakbang na ginagawa ko talaga.

Im not trying to encourage everybody else here to quit smoking..how could i? if my father,my brother and my relatives still hook up on those smoking vices?

Para sa akin kailangan lagi ay self discepline and determination para maiwasan, i know im still in the long run ,but i am determined not to go back to those nonsense self lung pollution. ano raw?? hehehe..

Now i just want to share the benefits of it......

1.Lets start with the money , Nuon my cash advance is 100$ (pede kaming kumuha ng CA 200$ w/ the permission sa aming manager fyi lang yun hehehe) and my maximum consumption of cigarettes for one month is 40$ thats 8 box/rem, my lowest is 30$. 6 box/rem for 5$ each rem, ganun ako ka sugapa!. the rest of the money is for my personal epeks hahaha.Ngayon 50$ na lang ang cash advance ko lahat yun para sa personal epeks na lang,kasama na dun ang phone cards ,So ang 40$ ko nuon na pang yusi ngayon it goes straight to the bank (ni misis hehe). my witness is my Payslip :).see how big the money that i save?

2. Nuon lakad lang ako ng 20 meters or more mejo hingal na ako habul hininga na, Ngayon i can run 1 mile straight in slow phase lang. ala forrest gump lang... run bomzz runnn... niyayaya..

3.Nuon pag nagbasketball kami ng Tropa (astigpinoy) ilang balik lang ako sa court, kamay nasa tuhod na,lawit na dila ko habul hininga pa .parang edsa nuon tama na! sobra! na palitan! na ako sa court sabay time out,Ngayon i can play 4 straight games with 21 game set mga US Army pa kalaro namin niyan ha.sempre may hingal din yun,kayo naman si Aydol M. Jordan nga hiningal din lawit pa dila nun heheh.at least kaya ko nang mag babad sa court tumataas na ang range ng stamina ko,wheww!my witness Astig Ching and Dodong Len.

4.Nuon kahit mag lagay pa ako ng pabango, ang labas ko pa rin amoy imburnal (OO! amoy imburnal ang taong nag yuyusi maniwala ka walang Himala!lols), dumidikit pa rin sa mga damit, at ang daliri kong pang ipit sa yusi amoy ebak lagi!, kahit mag alcohol at ilang hand hanitizer pa gamitin ko amoy ebak pa rin at yellowish pa!.Ngayon kahit di ako maligo i will not worry na mabaho ako o ang damit ko at walang pang decease nabuo dahil hindi sa pag ligo ng isang araw hehehe .ok lang kahit amoy higaan hahaha..at least di amoy imburnal! lols. at ang daliri ko (hintuturo lang) wala na ang masangsang na amoy na yun, at masaya na si Kulangot ng ilong ko di na siya mababahuan sa tuwing kinukulangot ko siya. hehehe.

5.The benefits will continue to improve your health and quality of life for years .and it makes your family proud and happy. lalo na ang Luvs ko at Chikitings ko. and of course mga kaibigan ko rin. i am proud enough of my self, i never thought na makakaya ko yun...(hirap eh).... but yess!!!i did it!.

No matter how many time you read all those tips, no matter how many time you heard an advice or listen to it . no matter how many people will encourage you, if YOU!! yourself dont have a descipline and you will not submit yourself to give up those vices,and you will not determined to do it.manatili kang amoy IMBURNAL! amoy EBAK!......lols.... im not exaggerating.....the fact na wala pa naman atang naka imbento ng sigarilyo na ang amoy ay tulad ng Victoria Secret o kahit White Flower man lang? .wala pa!... kong meron na mag yuyusi na ako uli... heheheh.... (sana wala pa mapasubo ako nito hahaha lols)

Napasobra yata ako sa aking pag-isip-isip...

Picture above yan ang mga Astig Pinoy Non- Smokers,wala ni isa sa kanila nag advice sa akin, wala ni isa sa kanila nag effort na tigilan ko ang pag sisigarilyo,as i said Sariling Desiplina yan,but there presence na di sila nanigarilyo malaking bagay na para sa akin.....



Salamat



Bomzz

Isip-Isip

"Ang hirap mag ISIP ng maisulat,may isusulat na nawala naman ang ISIP"

P.S. Wala!...... Update lang yan para sabihing kasama pa rin ako sa Circulation ng Blogesperyo heheheh,Drained pa utak ko (lagi naman) walang maisip na kalokohan...lolz..

Araw ng Kalayaan (Repost)

“You have spent many lives and much treasure to bring freedom to many lands that were reluctant to receive it. And here you have a people who won it by themselves and need only the help to preserve it.” Cory Aquino




Commemorating a historical event sometimes turns heads of disagreement among modern youths and not so old Filipinos. It seems this is so insignificant especially as far as our busy days are concerned where no holiday is imposed for this kind of event outside the Philippines. We are not even sure if our foreign employers would allow us to have even simple ceremony.

Also, many find this national celebration to be so corny and just a waste of time especially after a whole day of work. But not to the pioneers of Astig Pinoy, this event is one of the much awaited and preparations start in the long wooden seat of Cabin 80 at PPI Camp, Camp Taji, Iraq.

In the 2007, the celebration of the Philippine Independence Day was successfully launched even during the height of skirmishes and bombing at Saddam Hussein’s most precious nations, where mortars barrage is nothing but a usual sound of greeting courtesy of Iraqi rebels.


In that year, we paid courtesy call to the then Mayor of Camp Taji (Base Commander) Lt. Col. McDonald at his office, The Astig even granted a photo-session on top of the building with some US Army officials. That was first and premier all-pinoys effort exerted to have close relations with US Army Officials. Lots of activities were done during that 109th Philippine Independence Celebration, not to mention we had a swimming party at the KBR Swimming pool where only expatriates are allowed to use. This was of course after the Mayor and the KBR granted us the authorization to do so.


In this year, the idea to make another celebration for the 110th Independence Day for the Pinoy had faced a challenge and actually came almost impromptu. While Astig Marlon and Astig Bomzz were walking toward the hooch, the idea of launching this year’s Independence Day suddenly became a topic for us. PARTY is the main name of the game! The first idea was that this would be exclusive for the Astig Pinoys, but of course we could not help to do it since Astig Pinoys are not the only Filipinos in the camp. So we called the rest of the troop
and tried to seat around to discuss things about the possibility of a celebration initiated by the group.

It was painstaking because of jealousy which is really imbedded to Filipino mentality. If one has able to come up with the idea ahead of the others, however noble and however bright this idea was-critics and opposition would rise and contradict.

After thorough campaign and man-to-man explanation, the 110th Philippine Independence Day was celebrated successfully
where it was last until 2AM the next morning. It was so solemn that everyone paid attention to all formalities of the program

and was so hip during the dance and sound hours.

It only showed that no matter where we are, whatever is around us or whoever with us, celebrating our historic root is never corny and never insignificant.


MABUHAY ang Astig Pinoy!
Mabuhay ang Lahing Filipino!
Mabuhay ang mga Bayaning Filipino nag nagbuwis at namuno ng KALAYANG FILIPINO..



Article by: Astig Rio Bizjoker
AstigPinoy t-shirt Designed by Astig Rio Bizjoker

P.S. This entry was posted on our Astigpinoy blog (before),In just in case you might ask. why we dont celebrate this year...well i have planned for it. My Bandmates plan to have a mini concert (nakss) and a short program... its juts lack of support. this the times that i really miss those who have a big heart for this kind of event the ASTIG PINOY (die hards).i guess i have to celebrate it by my self with a silent prayer. I prayed for those who give there life to have this Freedom..


Salamat


Bomzz

Eskwela

Mga Anak mag Aral ng Mabuti sa Eskwelahan
Tanging Kayamanang ito, ang aming Mabibigay
Kailaman di mananakaw ninoman
Isa Puso ang bawat turo ng inyong Maestro,Maestra

Maging mabait sa lahat ng iyong Makakasalamuha
Pundasyun niyo ito hanggang sa Pagtanda
Balang araw ang lahat ng Natutunan
Sarili niyo rin, ang Magmamana

Mga anak Respetuhin ang Kapwa
Ugaling ito sa sarili wag iwala
Magulang at Nakakatanda
Mahalin,Igalang wag isabahala

Wag gayahin ang inyong “PAPA”
Pambabayabas ang Inuna
Heto ngayon malayo’t nag iisa
Nagtitiis di kayo Makita
Upang kayo'y makapagtapos
sa inyong pag “ESKWELA”

Parang kailang lang akay-akay pa namin ng Luvs ko si "Ate Issa"kay bilis talaga ng panahon di lang alintana, heto na may dalaginding na ako. Grade III na ang aking Panganay,pumapasok din siya sa aking Alma Mater.sabi ng luvs ko matindi na daw ang kompetisyun sa kanilang section lalo't nat section 1, buti na lang di nag mana sa akin na Last Section, Last Row, Last Sit hehehe..at kasama ang mga pasaway "linis" group.

Kahit matindi ang kanilang ang mga leskyon at competition, ganito na ba ngayon?... sabi ko naman sa Luvs ko wag lang i pressure sa pag-aaral gusto ko lang naman ma enjoy niya ang kanyang murang kaiisipan.susulitin ang buhay ng isang musmus pa lamang....wala na ring sasarap pa sa buhay ng elementarya...diba?

Ito naman ang aking Bunso si "Maymay" Dumadalaginding na rin hehe anim na buwan palang siya nong akoy lumisan at mangibang bansa, ngayon heto na estudyante na rin.hayzz bilis talaga ng panahon eh no?(di na ikaila nagkaka edad na si Bomzz lolz). Nong una ko siyang sinabihan na kailangan na niyang pumasok sa paaralan nitong pasukan. "Papayag lang siyang mag aral basta mag drawing lang daw sila ni teacher niya "drawing lang ng drawing ang gusto. abay nagbigay agad ng kundisyun hehe.ngunit kabaliktaran ito kahapon unang pasok niya sa school. 9:30 palang ang pasok abay alas siete pa lang ng umaga sabi ng luvs ko gising na.at maagang naligo sobrang daw siyang excited. di daw siyang pedeng malate sa school magagalit si Teacher.katuwa naman isipin bata pa lang alam na, na di pedeng sundin ang Filipino Time hehe.(uli di nag mamanasa sa Papa na kilangan pang suhulan ng peso at buhusan ng tubig para lang maligo. lolz..)

Isa ako sa mga libo-libong O-ip-Dobolyo na mimiss ang ganitong yugto sa buhay ng isang magulang , Na maalpasan ang kaligayang dulot ng paghatid at sundo sa mga anak.kaligayang pag hahanda ng kanilang babaonin.kaligayang pagtuturo sa kanilang mag takdang aralin.malungkot man itong isipin pilit palitan ito ng kasiyan, kasiyahang napag aral sila sa maayos na paaralan at mabigyan sila ng magandang kinabukasan, ang tanging magagawa lang ay gabayan. gabay ng salita at pagmamahal.Ganunpaman Masaya na rin akong nakita ko silang masaya.

Kudos!! to all O-ip-Dobolyo..

Maraming salamat din sa aking may bahay sa pag kuha ng mga pictures isa itong memorable na araw sa atin bilang magulang at sa ating mga anak sa kanilang unang hakbang tungo sa kanilang magandang kinabukasan.kaya mga anak mag-aral ng mabuti sa Eskwela.

Salamat

Bomzz

I can see Clearly now the Rain is Gone

I can see clearly now, the rain is gone,I can see all obstacles in my way. Gone are the dark clouds that had me blindIt’s gonna be a bright (bright), bright (bright)Sun-Shiny day.

I think I can make it now, the pain is gone All of the bad feelings have disappearedHere is the rainbow I’ve been prayin?forIt’s gonna be a bright (bright), bright (bright)Sun-Shiny day.

Look all around, there’s nothin?but blue skiesLook straight ahead, nothin?but blue skies.

I can see clearly now, the rain is gone,I can see all obstacles in my way Gone are the dark clouds that had me blindIt’s gonna be a bright (bright), bright (bright)Sun-Shiny day.

Ganun ang buhay dumadaan tayo sa pagsubok,pag subok na nagbibigay rin nang lakas para humakbang at magsimula muli ng panibagong bukas. Naging maingay,mainit ang blogesperyo nitong mga nag daang araw.ngunit ito rin ay may hangganan,humupa na at tumahan,nasabi na ang gustong sabihin,naiparating na ang ang nais iparating.dumaan na ang Ipo-ipo sa UP Diliman,Mga ka blogero tayo'y sabay sabay muling hahakbang dito sa blogesperyong munti nating tahanan,sabay sabay tayong tatahak sa daan.. because We can see clearly now the Rain is gone, We can make it now ,the Pain is Gone......

May sumingit sa Malabon daw di makita ang daan bumabaha na naman daw kasi lolzzz

P.S. Naala ko ang ang kantang ito nong nasa pinas pa ako nag tatrabaho,pag lunch break namin noon laro kaagad kami ng "DAMA" heheheh peborit ko to eh ,at pag naka Dama na ako kakantahan ko ang kalaban ko ng " I can see clearly now your five peso is gone" hahaha dahil alam ko malaki na chansa kong manalo.Sa limang peso na yun makakabili na ako ng isang supot na ginataang mongo ni Aling Marian...sa may kanto..lols...

Song by: Johnny Nash Released 1972